Columns

Ik moest eraan denken toen ik Mark Rutte en Donald Trump afgelopen week als de revival van de Mounties een toneelstukje zag opvoeren in de Oval Office voor een open haard die het niet deed. Ze staken zoveel veren in elkaars reet dat die haard niet meer aan mocht wegens gevaar op steekvlammen. Trump had volgens Rutte als 45ste president al 700 miljard euro extra defensie-uitgaven geforceerd; een prestatie van formaat! Maar om als 47ste president óók nog eens 800 miljard euro extra uit Europa te persen, dat was volgens Mark pas echt een huzarenstukje! Het zou me niets verbazen als Mark op dat moment de Nobelprijs voor Vrede uit zijn binnenzak had getoverd. 800 Miljard! Weet je hoeveel mensen je daarvan kan vermoorden? Fantastisch! Wees er maar trots op.

We zitten inmiddels in een situatie waarin de symboliek van al dat geld volledig is losgezongen van wat we ermee zouden kunnen doen. En waar sommigen overlopen van trots dat ‘onze Markie’ zich glunderend een plek heeft verworven op het wereldtoneel, krijg ik kromme tenen van schaamte. Een kwijlende ex minister-president die zichzelf met dikke draden op schoot slijmt bij een van de grootste idioten van de afgelopen tijd… ik vind het ronduit gênant.

Over gênant gesproken; heeft u Kwik, Kwek en Kwak deze week heen en weer huppelend naar het torentje gezien? Driftig kwebbelde Pieter, Geert en Caroline met onze eigen minister-president, alias ’t Schoofhondje. Laatstgenoemde had als grote roerganger van dit land, als baas van ons kabinet, als baken van rust in duistere tijden zomaar zélf iets besloten. Maar dat was niet de bedoeling! 3,5 Miljard bijdragen aan de verdediging van Europa’s grenzen kan de hoogste man van Nederland niet zomaar beslissen.

Ik vond het bijna zielig. Na maanden van ‘bashen’ door vriend en vijand dacht Dickie eindelijk “Nu ga ik gewoon een keer mijn tanden laten zien. Ja schat, ik doe het gewoon!” Maar zijn handtekening was nog niet droog of hij moest alweer in zijn eigen torentje bij de drie conrectoren komen en honderd strafregels schrijven: “Mijn mandaat gaat niet verder dan inspraak bij de keuze van de hoedjes voor Faber, Keijzer en De Vries op Prinsjesdag”.

Hetzelfde torentje trouwens waar Rapunzel Yesilgöz net daarvoor aan haar vlecht naar buiten was gevlucht om op schoot te kruipen bij dat andere portret, Zelensky. Waarom zij? Waarom nu? Waarom überhaupt? Wisten Kwik, Kwek en Kwak ervan? En Schoofhondje? Terwijl haar partijgenoot Rutte aan de ene kant van de oceaan de rug masseerde van de grote pestkop, ontfermde Dilan zich aan de andere kant over het slachtoffer.

Het zal allemaal diplomatiek gezien wel verstandig zijn. En het beste voor een klein landje 'dat iedereen nodig heeft' enzo. Maar ik zie: niemand kiest echt. Niemand spreekt een ander aan op onbeschoft en destructief gedrag. En niemand is de baas. "Van oorlog mag niemand beter worden"... Nou, dat is gelukt.

Richard Kemper

Instagram @richardkemper