Columns

Net als de rode diesel die straks weer ruim voorhanden is. Het was ook eigenlijk niet normaal meer, op elk feestje en borrel hoorde je er toch mensen over klagen. Hoe hebben we het zo lang zonder kunnen doen in dit land? We hadden gewoon te weinig boeren meer over omdat velen het niet meer zagen zitten zonder rode diesel. Gelukkig kan de uitstoot nu weer lekker aantrekken.

En wat dacht je van het afschaffen van de spreidingswet? In Aerdenhout hangen de vlaggen alweer volop te wapperen hoor. Omdat het kleine, houten kerkje waarin Syrische jongens met een tussenjaar waren gepland nu gewoon weer kan dienen waarvoor het is bedoeld; drie keer per jaar een begrafenis. Wat we verder met dat kerkje doen? Hetzelfde als de laatste twintig jaar; lekker leeg laten staan. Of we bouwen er appartementen in, zodat onze kinderen ook in het reservaat kunnen blijven wonen. Eigen kinderen eerst! We kunnen er ook een bordeel van maken. Nu prostitutie pas is toegestaan vanaf 21 jaar is dat altijd nog een enorme verhoging van de leeftijd waarop al die eeuwen hiervoor seks in de kerk plaats vond. Dus iedereen gaat erop vooruit.

Kortom: een zucht van opluchting en vertrouwen waait door de straten bij het aanzien van de nieuwe ploeg. En met de robuuste doch altijd bescheiden Ronald Plasterk aan het roer gaat dit land mooie, stabiele jaren tegemoet. Europa zal vol ontzag buigen voor het hernieuwde elan dat over onze landsgrenzen stroomt, langs soldaten aan de grens, zo over de ruim bemeste akkers naar buurlanden die de gelukszoekers voor ons afvangen. Ik heb helemaal geen zin om cynisch te zijn over deze historische omwenteling in ons open en eerlijke Nederland. Daar slibt de boel alleen maar van dicht en het is hier al zo vol.

Bovendien, er heerst een nieuwe toon in dit land. Vriendelijker, kwetsbaarder, harmonieuzer. Neem nou het open briefje van Plasterk aan Omzigt met excuses. Dat is zo volwassen. Zo laat je als leider zien dat het je echt gaat om de inhoud en er geen enkele carrièredrift achter je handelen zit. Mooi!

Maar waar ik echt van onder de indruk ben, is de introductie van het ‘Vergisrecht’. Iedere burger krijgt het recht zich te vergissen zonder dat daar meteen allerlei consequenties aan zitten. Hier had ik in mijn huwelijk veel profijt van kunnen hebben. Oh nee, ik ben niet getrouwd. Trouwen vind ik meer iets voor mensen die niet zeker weten of ze uit zichzelf bij elkaar kunnen blijven (wij wel).

‘Vergisrecht’, een prachtig woord. Ik gun het iedereen de komende jaren bij z’n belastingcontrole, na een kappersbezoek of bij een verkeerd gevallen column. Ik heb maar een vraag. En die stel ik eigenlijk voor het geval dat sommige landgenoten daar misschien behoefte aan hebben. Mag je hem ook gebruiken voor de laatste keer dat je hebt gestemd?

Richard Kemper