Columns

Ja, lach maar, ik vind het al behoorlijk avontuurlijk. Vaste lezers weten dat ik geen vakantieman ben, de mooiste reis is nog altijd de terugreis. Maar ik heb het leren omarmen als verplichte escape uit mijn comfortzone van tuin en theater, waarbij de blik op de vakantievierende meute ieder jaar weer een herwaardering oproept voor alles wat mij bespaard blijft. Kleine kinderen met ijsje’s in volgepropte auto’s bijvoorbeeld, niet zelden geflankeerd door een herder die verhaart. All inclusive resorts waar je ’s ochtends naar je bedje moet rennen om een plekje veilig te stellen. Struise vrouwen die niet door hebben dat alles wat ze tegen hun gezin zeggen klinkt als een Oekraïnse legercommandant die zijn troepen toespreekt. “Brian, niet op die tafel springen! Lindsay, niet onder de deur, laat die mevrouw even rustig plassen!” Sjokkende echtgenoten tellen de dagen af tot ze weer achter hun formikatafel bij het transportbedrijf mogen zitten. Alles beter dan deze hel die vakantie heet.

U leest het, ik begin deze periode steeds meer te waarderen. Zolang u maar niet zegt: “Geniet!” Want dat is echt een plaag. Onder elke Facebook- en Instragrampost vind je het. Als iemand naar de bakker slentert, een avocado op een volkorenbol plet of koffie drinkt met een verteerde schoonvader, overal staat er in koeiletters onder: GENIET! Als een soort bevel: “Du musst genießen!” Terwijl het kenmerk van genieten juist is dat het spontaan gebeurt. Zonder plan. Zonder verwachting. Echt gelukkig ben je meestal achteraf. Omdat je zo opgaat in het moment dat je geen tijd hebt om te beseffen; dit is dus geluk.

Tegen iemand roepen ‘Geniet!’ is net zoiets als iemand opbeuren door te vragen: “Je bent toch niet chagerijnig ofzo?” Het is in beide gevallen de snelste manier om precies het tegenovergestelde te bereiken. Vooraf roepen dat iemand moet gaan genieten is hetzelfde als tegen je vrouw zeggen dat je haar alle hoeken van de kamer gaat laten zien en iedereen boven de vijftig weet hoe dat meestal afloopt.

Goed, dan nog even de komende weken: Nederland haalt een record van 39 medailles op de Olympische Spelen, Verstappen heeft het lastig tijdens de Formule 1 in Zandvoort maar wint toch, de eikenprocessierups steekt weer de kop op, oppervlaktewater is gevaarlijk om in te zwemmen, Zuid-Europa wordt geteisterd door bosbranden, er valt een Nederlandse dode in Chersonissos (balkonspringen of vechtpartij, daar wil ik af wezen), Corona FLiRT met comeback maar mislukt en over een paar weken mogen we even niet meer sproeien. We raken gewend aan computerstoringen, in een deel van Oekraïne gaan steeds meer stemmen op om zich maar aan te sluiten bij Rusland en Israël verliest elke dag meer internationaal draagvlak.

Tot slot, de Republikeinen halen alles uit de kast om Kamala Harris te laten struikelen en vinden schokkend materiaal uit haar verleden. Ze heeft ooit met een vrouw gezoend, heeft als puber een joint gerookt en is verliefd geweest op een collega. Kortom: het is de duivel. Nou, u bent alvast een beetje bij, tot over een paar weken! Ik zou bijna zeggen, Geniet! Maar dat doe ik natuurlijk niet.

Richard Kemper

Instagram @richardkemper