Columns

Maar mijn kapster begint dus met “Is dat nou allemaal echt?” Ik probeer te raden waar ze het over heeft. De plannen van Trump om Groenland te kopen? De beelden van Tygo Gernandt die zijn ex-vriendin vloekend over de vloer naar buiten sleept zoals ik dat voor het laatst deed met een te volgepropte vuilniszak die halverwege scheurde? Of wil mijn kapster weten of de witte poedersneeuw in Limburg echt was of een foutje van het drugslab in Meerssen? Niets van dat alles. Ze heeft het over Mariska. Mariska Bauer! “Is dat allemaal echt zoals zij eruit ziet of heeft ze nou veel laten doen?”

Ik sta – oké zit – perplex. Hoe moet ik dat nou weten? “Nou ja, jullie kennen elkaar toch allemaal?” Met ‘jullie’ bedoelt ze mensen die af en toe op tv zijn. Nee, we kennen elkaar niet allemaal. En zeker niet echt. Veel mensen denken dat ‘we’ allemaal bij elkaar wonen in het Gooi en elke ochtend bijpraten in Blushing Blaricum, de koffiezaak van Gordon. Niet dus. Maar wat ik interessanter vind; waarom wil mijn kapster dit weten? Mariska ziet er toch prima uit? “Oh zeker, hééél prima…” zegt ze met een veelbetekenende blik. Ik weet alleen niet wat ie betekent. Na nog een paar “Nou jaaaaaaa’s” komt het eruit; het is eigenlijk vals spelen als je iets aan jezelf laat doen.

Zie hier een typisch vrouwelijk fenomeen (sorry wokewatchers) wat me steeds vaker opvalt: vrouwen doen er alles aan om er fantastisch uit te zien maar als hun zusters-strijders daarbij de natuur een handje helpen dan is dat oneerlijk. “En jij dan?” vraag ik. “Je bent kapster!” ‘Haarstylist’ verbetert ze me. Mensen verven hier hun haar, nemen extensions, dat is dan toch ook vals spelen lijkt me? Maar dat is iets héél anders volgens haar. Hoezo? Als je het zo bekijkt zijn witte vullingen, push up bh’s en hoge hakken ook ‘liegen’. En corrigerend ondergoed? Ik heb vriendinnen die roepen “Als ik dat uittrek, lig ik op de grond als een plas vlees.” Is dat dan ook misleiding?

Laten we eerlijk zijn, niemand is meer helemaal puur natuur. Dan zouden we allemaal met zwarte tanden, bossen oksel- en neushaar, en - boven de vijftig zonder sloggy - met billen als een poffertjespan rondlopen. Laten we blij zijn dat we er een beetje fris uit kunnen blijven zien tot aan het eind. Een hardhouten kozijn is ook puur natuur, maar zonder likje verf is ie na een paar jaar wel rot. Zuster-strijders mogen van mij best wat milder zijn naar elkaar.

Bovendien gaan we met al dit gezwets volstrekt voorbij aan waar het echt om gaat: Mariska Bauer is een leuk mens! Hoe ik dat weet? Heb ik gehoord. In Blushing Blaricum, maar dat was natuurlijk toeval.

Richard Kemper

Instagram @richardkemper