Columns

Vroeger riep ik op het reclamebureau waar ik werkte regelmatig “Mag ik even iets tegen je aanhouden?” maar sinds #metoo is dat het domste wat je op een kantoor kan zeggen. Misschien toen ook al. En de uitspraak “Zullen we er een klap op geven” heeft zijn magie verloren sinds de ‘veilige werkomgeving’ de standaard is. Het luistert allemaal erg nauw.

De zevenentwintig leiders van de Europese Unie zijn er afgelopen dagen ook nogal mee bezig geweest, met de toon. Ze denken dat het grondoffensief in Rafah gestopt kan worden als ze zeggen dat ze het allemaal heel erg vinden. Simpele verklaring lijkt me. Maar helaas, ze konden het niet eens worden over de woorden die ze wilden gebruiken. Hoe moeilijk kan het zijn? Ik doe een paar suggesties: ‘weerzinwekkend’, ‘buitenproportioneel’, ‘onmenselijk’. Nee, zo makkelijk ging dat niet. Hoe dan wel, vraag ik me af?

Staat er ergens op een A4-tje ‘afschuwelijk’ over uiteengereten kinderlijfjes en roept er een land “Nou, afschuwelijk, afschuwelijk... dat vind ik erg zwaar aangezet hoor. Kunnen we er niet ‘onwenselijk’ van maken?” Een andere natie roept “Tja, onwenselijk, onwenselijk… We moeten wel oppassen dat we Israël niet te hard veroordelen.” Nee, dat moeten we niet hebben, knikken de andere landen instemmend. Zometeen voelt Netanyahu zich nog aangesproken. Rutte stelt een middenweg voor. “Is ‘ongezellig’ misschien wat?” Opvallend veel bijval. Maar Hongarije ligt dwars. “Nee, ongezellig is véél te hard, we moeten wel in dialoog blijven jongens!” Applaus. Maar dan, protest van Ursula von der Leyen: “Er zitten ook meisjes bij de leiders hè.” Daar zit wat in, vindt de rest.

Ondertussen stoomt het Israelische leger op naar Rafah en klonten de voedselwagens aan elkaar voor de grens. België stelt een nieuwe variant voor “Doe maar niet”. Even stilte. Niemand is tegen. Oké, als we er “liever niet” van kunnen maken, vult Luxemburg aan. Er zijn immers ook andere belangen. Dat snapt iedereen. “Doe maar liever niet.” Eenmaal, andermaal? “Zullen we er ‘alsjeblieft’ achter zetten?” Duitsland wil nergens de suggestie wekken dat het Israëlische mensen commandeert. Niemand heeft bezwaar. “Top, dan zijn we eruit jongens én meisjes!” roept Ursula. “Doe maar liever niet, alsjeblieft.” Lunch! Iedereen knikt instemmend. Dat zal nog eens binnen komen bij de Israelische bevelhebbers.

Het stelt gerust dat de EU-leiders maar een klein weekje nodig hadden om tot één A4-tje te komen. Die daadkracht zal de Russen ook afschrikken. “Het ging dan ook betrekkelijk eenvoudig”, licht Rutte achteraf toe. “En het mooie is, we zijn er meteen uit wat we doen met de nieuwe NAVO-leider. Ik word het gewoon, maar iedereen die iemand anders wil, shopt met Deepfake gewoon z’n eigen favoriet op mijn hoofd en iedereen is blij. Met EU-budget uiteraard. Principes zijn nu eenmaal wat waard.”

Richard Kemper

Instagram @richardkemper