Columns

Zoals je partner die het gezellig vindt om met de hond in bed te slapen bijvoorbeeld. Ik denk dan altijd; jongens, honden vegen niet af hè. Je hoeft ook geen discussie te beginnen over hoe irritant het is dat je vrouw de hele tijd audioberichtjes stuurt in plaats van gewoon tekst. Van die lange niks-berichtjes die je toch helemaal af moet luisteren om zeker te weten dat je niks mist. “Hooooiii, ik sta in de supermarkt en even qua eten vanavond – O, ik zie nu trouwens die ene moeder van school, met die lok, van die chagerijnige man, jezus die is dik geworden zeg, maar goed - ik vroeg me af: wat wil je eten, maar je neemt niet op, dus ik verzin zelf wel wat maar dan niet zeuren hè, nee je hoeft niet terug te bellen, doei!” Je hoeft je ook niet te ergeren aan je vijftigjarige echtgenoot die het nog steeds heeft over ‘Mama’ als ie over z’n moeder praat en je hoeft je vrouw niet af te remmen als ze een houten wc bril wil kopen. Daar trekt namelijk zweet in. Kortom: het ideaalbeeld over hoe het zou zijn brokkelt nergens af en de droom blijft eeuwig in stand.

Ik moest eraan denken toen Geert Wilders afgelopen week het premierschap aan zich voorbij liet gaan. Ik vond het best jammer. Samen met een groot deel van ons land zal ik me nu altijd blijven afvragen “Hoe zou het geweest zijn” met de blonde schipper aan het roer? Wat had Poetin gezegd als Geert hem had aangesproken op dictatoriale trekjes? “Geert, vraag je dit als premier of als enige lid van je eigen partij?” Hoe was het uitgepakt als hij op staatsbezoek bij Koning Mohamed VI publiekelijk had gescandeerd “Willen we meer of minder Marokkanen?” Hoe ver was Geert gekomen? En hoe moet het nu verder nu ook de drie andere fractieleiders van het extraparlementair-program-zaken-gedoogkabinet in de Tweede Kamer blijven?

Duikt RTL4 in het gat met talentenjacht “The Voice of de nieuwe minister-president”? Hoe ver komt dan de onvermijdelijke Johan Vlemmix? Of schuift Talpa gewoon meteen Johan Derksen naar voren? Die heeft ook overal verstand van en kan qua leeftijd lekker ‘levelen’ met de nieuwe president van Amerika over de goddelijke benen van Doris Day en wat zij deden op de dag dat Columbus Amerika ontdekte.

Het wordt nog een lastige zoektocht. De nieuwe premier moet van heel veel dingen weinig weten, lachend iedereen buiten kunnen sluiten, internationaal enig aanzien hebben, niet te principieel in de wedstrijd zitten, veel vrije tijd hebben en een flexibel geheugen. En niet onbelangrijk, hij of zij moet kunnen fietsen en van appeltjes houden.

Uiteindelijk kan dat natuurlijk maar een iemand zijn, Hugo De Jonge! Na Volksgezondheid, Welzijn, Sport, Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening, Binnenlandse Zaken, Koninkrijksrelaties én partijleider is het zo’n beetje de enige post die hij nog niet heeft bekleed. Andere pluspunten: hij is kritiek gewend, hij is inmiddels bijna partijloos en over een maand is het sowieso de enige minister die er nog zit omdat de rest het zinkende schip stilletjes heeft verlaten. Wel een mooie les van een ex-onderwijzer: ook zittenblijvers kunnen er komen.

Richard Kemper

Instagram @richardkemper